第 3 章 伊 ùi 別粒星來

Tē 3 Chiong I ùi pa̍t-lia̍p chheⁿ lâi

Góa su-iàu sî-kan chiah ē chai-iáⁿ i sī ùi tó lâi. Sió ông-chú it-ti̍t mn̄g būn-tê, ká-ná lóng bô thiaⁿ tio̍h góa mn̄g i ê būn-tê. Chí ū iōng i bô-ì-tiong kóng ê, góa chiah hoat-hiān it-chhè.

I tú khòaⁿ tio̍h góa ê hui-hêng-ki ê sî (góa bô boeh ōe hui-hêng-ki, he góa chin bē-hiáu ōe), i tō mn̄g góa:

3a

"Che sī siáⁿ mi̍h-kiāⁿ?"

"Che m̄-sī mi̍h-kiāⁿ. I ē poe. I sī hui-hêng-ki. Che sī góa ê hui-hêng-ki."

Góa chiok hong-sîn ê kā kóng, góa ē poe. Thiaⁿ tio̍h che, i kiò chhut-lâi:

"Siáⁿ? Lí ùi thiⁿ-téng poa̍h lo̍h-lâi?"

"Tio̍h," góa sūn-sūn ìn i.

"Ha! Chiâⁿ sim-sek!"

Sió ông-chú bīn chhiò-chhiò. Góa chin siū-khì, in-ūi góa hi-bōng, i ài chai góa ê khùn-lân. Āu-lâi, i koh kóng:

"Só͘-í, lí mā sī ùi thiⁿ-téng lâi ê! Ùi tó chi̍t lia̍p chheⁿ?"

Chek-sî góa khòaⁿ tio̍h i ba̍k-chiu siám-kng, tō kā mn̄g:

"Hm, lí ùi pa̍t lia̍p chheⁿ lâi ê, sī-m̄?"

I bô ìn góa. Ná khòaⁿ góa ê hui-hêng-ki, i ná khin-khin iô thâu:

"Chin ê, che bô khó-lêng sī chin hn̄g lâi ê..."

3b

I koh tiām-tiām teh siūⁿ, siūⁿ kú-kú. Āu-lâi, i ùi lak-tē-á the̍h-chhut góa ōe ê iûⁿ-á, choan-sim teh him-sióng i ê pó-pòe.

Siūⁿ khòaⁿ māi, kóng tio̍h "pa̍t lia̍p chheⁿ" che hō͘ góa chai chin chē. Góa siūⁿ boeh chai koh khah chē:

"Sió pêng-iú, lí tó lâi ê? Lí kóng "goán hia" sī tó? Góa ê iûⁿ-á lí boeh the̍h khì tó?"

I siūⁿ leh, ìn kóng:

"Lí hō͘ góa ê siuⁿ-á chin ha̍h, in-ūi àm-sî ē-sái chò i ê chhù.

"Góa chai. Lí nā koai, góa mā ē-sái hō͘ lí chi̍t tiâu soh-á pa̍k i. Koh chi̍t ki khi̍t-á.

Góa ê kiàn-gī kiaⁿ tio̍h sió ông-chú:

"Pa̍k i? Hiah kî-koài ê siūⁿ-hoat!"

"Lí nā bô pa̍k i, i ē o͘-pe̍h cháu, ē phah-m̄-kiàn..."

Góa ê sió pêng-iú koh chhiò-chhiò:

"Lí siūⁿ kóng, i ē cháu tó-ūi khì?"

"Sì-kè khì. Ti̍t-ti̍t hiòng chêng..."

Sió ông-chú téng-chin kóng:

"Bô iàu-kín. Góa hia lóng chin e̍h!"

I ká-na ū sió-khóa--á ut-chut, tō koh kóng:

"Ti̍t-ti̍t hiòng chêng, mā cháu bē hn̄g..."

--

第 3 章 伊 ùi 別粒星來

我需要時間才 ē-tàng 知伊是 ùi tó 來. 小王子一直問問題, ká-ná 攏無聽著我問伊 ê 問題. 只有用伊無意中講 ê, 我才發現一切.

伊 tú 看著我 ê 飛行機 ê 時 (我無欲畫飛行機, 彼我真袂曉畫), 伊 tō 問我:

3a

"這是啥物件?"

"這 m̄ 是物件. 伊會飛. 伊是飛行機. 這是我 ê 飛行機."

我足風神 ê kā 講, 我會飛. 聽著這, 伊叫出來:

"啥? 你 ùi 天頂 poa̍h 落來?"

"Tio̍h," 我順順應伊.

"哈! 誠心適!"

小王子面笑笑. 我真受氣, 因為我希望, 伊愛知我 ê 困難. 後來, 伊 koh 講:

"所以, 你 mā 是 ùi 天頂來 ê! Ùi tó 一粒星?"

即時我看 tio̍h 伊目睭閃光, tō kā 問:

"Hm, 你 ùi 別粒星來 ê, 是 m̄?"

伊無應我. Ná 看我 ê 飛行機, 伊 ná 輕輕搖頭:

"真 ê, 這無可能是真遠來 ê..."

3b

伊 koh 恬恬 teh 想, 想久久. 後來, 伊 ùi lak 袋仔提出我畫 ê 羊仔, 專心 teh 欣賞伊 ê 寶貝.

想看覓, 講 tio̍h "別粒星" 這予我知真 chē. 我想欲知 koh 較 chē:

"小朋友, 你 tó 來 ê? 你講 "阮 hia" 是 tó? 我 ê 羊仔你欲提去 tó?"

伊想 leh, 應講:

"你予我 ê 箱仔真 ha̍h, 因為暗時 ē-sái 做伊 ê 厝.

"我知. 你若乖, 我 mā ē-sái 予你一條索仔縛伊. Koh 一支 khi̍t 仔.

我 ê 建議驚 tio̍h 小王子:

"縛伊? Hiah 奇怪 ê 想法!"

"你若無縛伊, 伊會烏白走, 會拍 m̄ 見..."

我 ê 小朋友 koh 笑笑:

"你想講, 伊會走 tó 位去?"

"四界去. 直直向前..."

小王子頂真講:

"無要緊. 我 hia 攏真狹!"

伊 ká-ná 有小可仔鬱卒, tō koh 講:

"直直向前, mā 走袂遠..."

--

III

Longa tempo estis al mi necesa, por kompreni, de kie li devenas. La eta princo, kiu metis al mi multajn demandojn, neniam ŝajnis aŭdi la miajn. Estas ja vortoj hazarde diritaj, kiuj iom post iom malkovris al mi ĉion.

Tiel, kiam la unuan fojon li ekvidis mian aviadilon (mi ne desegnos mian aviadilon, ĉar temas pri desegnaĵo tre malfacila por mi), li demandis al mi:

3a

"Kio esta tiu ĉi aĵo?"

"Tio ne estas aĵo. Tio flugas. Tio estas aviadilo. Tio estas mia flugmaŝino."

Kaj mi fieris sciigi lin, ke mi flugas. Tial li ekkriis:

"Kio? Do vi falis el la ĉielo?"

"Jes," mi diris modeste.

"Ha! Tio estas miriga!"

Kaj la eta princo tre gracie ekridis. Mi ekkoleris, ĉar mi deziras, ke oni serioze taksu miajn malfacilaĵojn. Poste li aldoni:

"Tiel do, vi ankaŭ venas de la ĉielo! De kiu planedo vi estas?"

Tuj mi ekvidis flagreton de klarigo pri la mistero de lia ĉeesto, kaj mi demandis:

"Do, vi venas el alia planedo, ĉu ne?"

Sed li ne respondis al mi. Li trankvile kapskuetis, rigardante mian aviadilon:

"Estas vere, ke per ĉi tio oni ne povas veni de tre malproksime..."

3b

Kaj li enprofundiĝis en revado, kiu longe daŭris. Poste li elpoŝigis mian ŝafeton kaj absorbiĝis en admiradon de sia trezoreto.

Vi imagu kiom multe scivoligis min tiu aludo pri "aliaj planedoj". Mi do penis por pliinformiĝi pri tio:

"De kie vi venas, etulo mia? Kie estas tiu via "ĉe mi"? Kien vi volas forporti mian ŝafeton?"

Post pormedita silento li respondis:

"La kesto, kiun vi donis al mi, ege taŭgas, ĉar dumnokte ĝi fariĝos ĝia dometo."

"Kompreneble. Kaj, se vi estos afabla, mi donos al vi ankaŭ ŝnuron por alligi ĝin dumnokte. Kaj fosteton."

Tiu propono ŝajne ŝokis la etan princon:

"Ĝin alligi? Kia stranga ideo!"

"Sed, se vi ne alligos ĝin, ĝi iros ĉien ajn kaj perdiĝos..."

Kaj mia amiketo denove ekridis"

"Sed kien do vi kredas, ke ĝi iros?"

"Ien ajn. Rekte antaŭen..."

Tiam la eta princo gravmiene rimarkis:

"Ne gravas. ĉe mi estas tiel malvaste!"

Kaj, eble iom melankolie, li aldonis:

"Rekte antaŭen, oni ne povas iri tre malproksimen..."

--