Tē
18 Chiong Tú tio̍h saⁿ-pān ê hoe
Sió
ông-chú kiâⁿ-kòe soa-bo̍k, kan-ta tú-tio̍h chi̍t châng
hoe. Sī saⁿ-pān ê hoe, bô siáⁿ te̍k-pia̍t.
"Gâu-chá!"
sió ông-chú kóng.
"Lí
hó!" hoe kóng.
"Lâng
lóng tī tó?" sió ông-chú hó-lé kā mn̄g.
Hoe
bat khòaⁿ tio̍h lâng-tīn kiâⁿ-kòe.
"Lâng?
Góa ū khòaⁿ-kòe la̍k-chhit ê, sī tī kúi-nā nî chêng.
M̄-koh bô lâng chai in taⁿ tī tó. In tòe hong kiâⁿ. In bô
kin; che hō͘ in chin kan-lân."
"Chài-kiàn,"
sió ông-chú kóng.
--
第
18
章
拄著三瓣 ê
花
小王子行過沙漠,
kan-ta 拄著一叢花.
是三瓣
ê
花,
無啥特別.
"Gâu
早!"
小王子講.
"你好!"
花講.
"人攏
tī
tó?" 小王子好禮
kā
問.
花
bat
看著人陣行過.
"人?
我有看過六七个,
是
tī
幾若年前.
M̄-koh 無人知
in
taⁿ tī tó. In tòe 風行.
In 無根;
這予
in
真艱難."
"再見,"
小王子講.
--
XVIII
LA
ETA princo trairis la dezerton kaj renkontis nur unu floron. Floron
kun tri petaloj, tute neniom signifan.
"Bonan
matenon!" diris la eta princo.
"Bonan
tagon!" diris la floro.
"Kie
estas homoj?" ĝentile demandis la eta princo.
La
floro iam vidis pasi karavanon.
"Homoj?
Ekzistas da ili ses aŭ sep, mi kredas. Mi ekvidis ilin antaŭ jaroj.
Sed oni neniam scias, kie trovi ilin. Ventoj promenigas ilin. Mankas
al ili radikoj; tio multe ĝenas ilin."
"Adiaŭ!"
diris la eta princo.
--
No comments:
Post a Comment