Tē
20 Chiong Mûi-kùi hoe-hn̂g
Sió
ông-chú kú-kú tī soa-bo̍k, chio̍h-thâu tē, kah seh-tē
lí-hêng, āu-lâi i hoat-hiān tio̍h thong-khì ū-lâng ê lō͘.
"Lín
hó!" i kóng.
Che
sī mûi-kùi-hoe móa-móa ê hoe-hn̂g.
"Lí
hó!" mûi-kùi-hoe kóng.
Sió
ông-chú khòaⁿ in. In chin chhin-chhiūⁿ i ê hoe.
 |
| 20a |
"Lín
sī siáng?" i hòⁿ-kî mn̄g.
"Goán
sī mûi-kùi," mûi-kùi kóng.
"Sī
o͘h?!" sió ông-chú kóng.
I
kám-kak pi-siong. I ê hoe kā i kóng, i sī ú-tiū tiong ûi-it ê
phín-chióng. Chia, tī chi̍t ê hoe-hn̂g nih, ū gō͘-chheng
châng kah i oân-choân kāng-khoán ê.
"Khòaⁿ
tio̍h che, i ē bô-hoaⁿ-hí..." i chū-giân chū-gí, "i
ē tōa sàu, ké-kúi boeh sí, biánb-tit hông chhiò. Góa ài
piáu-sī boeh pó-hō͘ i, nā-bô i ē chin ê sí--khì, hō͘ góa
bô bīn-chú..."
Āu-lâi
i koh ka-tī kóng: "Góa siūⁿ-kóng góa ū to̍k-it ê hoe,
tān-sī he chí-sī phó͘-thong ê mûi-kùi. I hām góa ê saⁿ
lia̍p hóe-soaⁿ, in koân-tō͘ kàu góa ê kha-thâu-u, kî-tiong
chi̍t lia̍p khó-lêng éng-oán sit-khì ah, in pēng-bô hō͘
góa piàn-sêng úi-tāi ê ông-chú..."
Án-ne,
phak tī chháu-po͘, i khàu--chhut-lâi.
 |
| 20b |
--
Tē
20 Chiong Mûi-kùi hoe-hn̂g
小王子久久
tī
沙漠,
石頭地,
kah 雪地旅行,
後來伊發現著通去有人
ê
路.
"恁好!"
伊講.
這是玫瑰花滿滿
ê
花園.
"你好!"
玫瑰花講.
小王子看
in.
In 真親像伊
ê
花.
|
| 20a |
"恁是
siáng?"
伊好奇問.
"阮是玫瑰,"
玫瑰講.
"是
oh?!"
小王子講.
伊感覺悲傷.
伊
ê
花
kā
伊講,
她是宇宙中唯一
ê
品種.
遮,
tī 一个花園
nih,
有五千叢
kah
她完全仝款
ê.
"看著這,
她會無歡喜..."
伊自言自語,
"她會大嗽,
假鬼欲死,
免得
hông
笑.
我愛表示欲保護她,
若無她會真
ê
死去,
予我無面子..."
後來伊
koh
家己講:
"我想講我有獨一
ê
花,
但是彼只是普通
ê
玫瑰.
伊和我
ê
三粒火山,
in 懸度到我
ê
跤頭
u,
其中一粒可能永遠熄去
ah,
in 並無予我變成偉大
ê
王子..."
Án-ne,
仆
tī
草埔,
伊哭出來.
|
| 20b |
--
XX
SED
OKAZIS, ke la eta princo, longe paŝinte sur sablo, rokoj kaj neĝo,
fine malkovris vojon. Kaj ĉiuj vojoj kondukas al homoj.
"Bonan
tagon!" li diris.
Estis
tie ĝardeno plena de rozoj.
"Bonan
tagon!" diris la rozoj.
La
eta princo rigardi ilin. Ili ĉiuj similis al lia floro.
|
| 20a |
"Kiuj
estas vi?" li demandis miregante.
"Ni
estas rozoj," diris la rozoj.
"Ĉu?!"
diris la eta princo.
Kaj
li sentis sin tre malfeliĉa. Lia floro rakontis al li, ke en la
universo ĝi estas sola en sia speco. Kaj jen estis kvin mil kiel ĝi,
tute samaj, en unu sola ĝardeno!
"Ĝi
ofendiĝus," li diris al si, "se ĝi vidus ĉi tion... ĝi
treege tusus kaj ŝajnigus sin mortanta, por eviti ridindon. Kaj mi
devus ŝajnigi kvazaŭ mi flegas ĝin, ĉar alie ĝi vere mortus, nur
por humiligi ankaŭ min..."
Poste
li aldone diris al si: "Mi kredis, ke mi posedas unikan floron,
sed mi posedas nur ordinaran rozon. Ĝi kaj miaj tri vulkanoj, kies
supro atingas altecon de miaj genuoj kaj el kiuj unu estas eble por
ĉiam estingita, ja ne faras min tre grandioza princo..."
Kaj,
kuŝante sur herbejo, li ploris.
|
| 20b |
--
No comments:
Post a Comment