第 22 章 拄著扳道工

Tē 22 Chiong Tú tio̍h pan-tō-kang

"Lí hó!" sió ông-chú kóng.

"Lí hó!" thih-lō͘ pan-tō-kang kóng.

"Lí tī chia chhòng-siáⁿ?" sió ông-chú mn̄g.

"Góa kā lí-kheh pun-chò chi̍t-chheng lâng chi̍t thoân." pan-tō-kang kóng. "Góa pàng hóe-chhia, ū-sî hiòng chiàⁿ-pêng, ū-sî hiòng tò-pêng, chài in khì."

Chi̍t lia̍t chiò tōa-teng ê khoài-chhia kīn-kōng-kiò cháu--kòe, chùn-tōng tio̍h pan-tō-kang ê têng-á.

"In chiâⁿ kóaⁿ," sió ông-chú kóng. In teh chhōe siáⁿ?"

"He liân chhia-tiúⁿ mā m̄-chai," pan-tō-kang hôe-tap.

Iáu chi̍t hiàng tē jī lia̍t tiám-teng ê khoài-chhia kīn-kōng-kiò cháu--kòe.

"Sī in í-keng tńg-lâi ah sioh?" sió ông-chú mn̄g.

"He bô kāng-lâng," pan-tō-kang kóng. "Che sī kau-hōe chhia."

"In sī m̄-sī bô boán-ì pún-lâi ê só͘-chāi?"

"Bô lâng ē boán-ì i pún-lâi ê só͘-chāi," pan-tō-kang kóng.

Koh ū tē saⁿ lia̍t khoài-chhia kīn-kōng-kiò cháu--kòe.

"In sī teh tòe thâu-chêng ê lâng sioh?" sió ông-chú mn̄g.

"In bô teh tòe siáng," pan-tō-kang kóng. "In tī chia-té khùn a̍h-sī peh-ha̍h. Kan-ta gín-á phak phīⁿ tī thang-á khòaⁿ."

"Kan-ta gín-á chai in teh chhōe siáⁿ," sió ông-chú kóng. "In iōng sî-kan pôe phòa-pò͘ chò ê ang-á, chin khòaⁿ-tiōng i, lâng nā kā the̍h-cháu, in tō khàu..."

"In chiâⁿ hó-ūn," pan-tō-kang kóng.

--

第 22 章 拄著扳道工

"你好!" 小王子講.

"你好!" 鐵路扳道工講.

"你 tī 遮創啥?" 小王子問.

"我 kā 旅客分做一千人一團." 扳道工講. "我放火車, 有時向正爿, 有時向倒爿, 載 in 去."

一列照大燈 ê 快車 kīn-kōng 叫走過, 顫動著扳道工 ê 亭仔.

"In 誠趕," 小王子講. In teh 揣啥?"

"彼連車長 mā m̄ 知," 扳道工回答.

猶一向第二列點燈 ê 快車 kīn-kōng 叫走過.

"是 in 已經轉來 ah sioh?" 小王子問.

"彼無仝人," 扳道工講. "這是交會車."

"In 是 m̄ 是無滿意本來 ê 所在?"

"無人會滿意伊本來 ê 所在," 扳道工講.

Koh 有第三列快車 kīn-kōng 叫走過.

"In 是 teh 綴頭前 ê 人 sioh?" 小王子問.

"In 無 teh 綴 siáng," 扳道工講. "In tī 車底睏抑是 peh-ha̍h. Kan-ta 囡仔仆鼻 tī 窗仔看."

"Kan-ta 囡仔知 in teh 揣啥," 小王子講. "In 用時間陪破布做 ê 尪仔, 真看重伊, 人若 kā 提走, in tō 哭..."

"In 誠好運," 扳道工講.

--

XXII

"BONAN TAGON!" diris la eta princo.

"Bonan tagon!" diris la relŝanĝisto.

"Kion vi faras ĉi tie?" demandis la eta princo.

"Mi apartigas vojaĝantojn po kapoj da mil unuoj," diris la relŝanĝisto. "Mi ekspedas, jen dekstren, jen maldekstren, la trajnojn, kiuj forportas ilin."

Kaj lumanta rapidvagonaro, muĝanta kiel fulmotondro, tremigis la budon de la relŝanĝisto.

"Ili certe urĝiĝas," diris la eta princo. "Kion ili serĉas?"

"Tion ne scias eĉ la lokomotivestro," respondis la relŝanĝisto.

Kaj en la inversa direkto muĝis dua lumanta rapidvagonaro.

"Ĉu ili jam revenas?" demandids la eta princo.

"Ili ne estas la samaj," diris la relŝanĝisto. "Temas pri interŝanĝo."

"Ĉu ili ne estis kontentaj tie, kie ili estis?"

"Oni neniam estas kontenta tie, kie oni estas," diris la relŝanĝisto.

Kaj kiel fulmotondro muĝis tria lumanta rapidvagonaro.

"Ĉu ili postsekvas la unuajn vagonarojn?" demandis la eta princo.

"Ili postsekvas nenion ajn," diris la relŝanĝisto. "Ili tie dormas aŭ oscedas. Nur la infanoj platigas siajn nazojn sur la fenestroj."

"Nur la infanoj scias, kion ili serĉas," diris la eta princo. "Ili dediĉas tempon al pupo el ĉifonoj, kaj ĝi fariĝas tre grava, kaj se oni forprenas ĝin de ili, ili ploras..."

"Ili havas fortunon," diris la relŝanĝisto.

--